مجله
شهرزاد : شیطنت در کودکی، گاهی به مرحله
ای میرسد که دیگر میشود نام «بیشفعالی» را برای آن انتخاب کرد. پای حرف
و صحبت هر کسی که بنشینید، از شیطنتهای دوران کودکی و کارهای عجیب و
غریبی که میکرده، خاطرات زیادی دارد. این روزها، خیلیها، شیطنتهای دوران
کودکی را به «بیشفعال بودن» ربط میدهند؛ در حالی که تفاوت چشمگیری بین
شیطنت کردن و پرانرژی بودن، با بیش فعالی، وجود دارد.
سراغ چندتا از چهرههایی رفتیم که
هنوز، در بزرگسالی هم، گویا آرام و قرار ندارند و یک جا بند نمیشوند. از
آنها، درباره دوران کودکیشان و میزان انرژی و شیطنتهایشان پرسیدهایم.
جالب اینکه تقریبا این چهرهها که همگی در بزرگسالی، هنوز هم پرانرژی و به
قول معروف، «اکتیو» هستند، در کودکیهایشان هم همینقدر انرژی داشتهاند.
حالا اینکه میشود کودکی این چهرهها را به «بیشفعالی» ارتباط داد یا نه،
خودش حکایتی است. انرژیها، شیطنتها و شلوغکاریهای دوران کودکی این
چهرهها را از زبان خودشان بخوانید:
هومن سیدی
مثل الانم بودم
من، این روزها، خیلی پرانرژی نیستم،
یعنی فکر نمیکنم که هیچ وقت بازیگوش بوده باشم. در کودکی هم هیچ فرقی با
الانم نداشتم. من، همیشه، همین بوده و هستم؛ البته شاید این روزها، بیشتر
به نظر میرسد که پرانرژیام تا در کودکی، چون یادم نمیآید کسی در کودکی،
درباره من گفته باشد که بازیگوش هستم.
ماهچهره خلیلی
درس خوبم، سلاحی برای شیطنت کردن
بود
در بچگی، من خیلی
بازیگوش بودم،
خیلی؛ البته از شما چه پنهان که هنوز هم همانقدر بازیگوش هستم. من تقریبا،
هنوز که هنوز است، یک جا، آرام و قرار ندارم و نمی توانم یک جا، بند بشوم.
با اینکه در کودکی، خیلی شیطنت میکردم، اما همیشه، درسخوان بودم. شاگرد
اول بودن در تمام دوران تحصیلی، خودش باعث میشد که شیطنتهایم کمتر به
چشم بیاید. حتی زمان دانشجوییام هم بالاترین نمرهها را میگرفتم.
یادم میآید در دوران مدرسه، مدام،
در حال بازی و شیطنت بودم و همه را سر کار میگذاشتم، اما در تمام این مدت،
پدر و مادرم را فقط برای تذکر همین شیطنتها و قرار نداشتنها، به مدرسه
فرامیخواندند. نکته در این بود که نمرههای خوب و معدل بالای من، همیشه،
سپر دفاعی مادر و پدرم در برابر این بحث انضباطی و شیطنت بود.
درس و مشق، سلاحی برای من بود تا
بتوانم راحتتر و با گیر کمتری شیطنت کنم. به من، بیشفعال نمیگفتند؛ چون
در هر حال، هم شیطنتهایم آنقدر خارج از محدوده نبود و هم در جایگاه سن و
سالی خودم، رفتار میکردم. من، هیچ وقت، بزرگتر از سنم نبودم. این روزها
هم که میبینم کودکانی هستند که حرفهای مربوط به سنین بالاتر از خودشان را
میزنند، خوشم نمیآید. خودم، در کودکی، اینگونه نبودم و دوست ندارم
کودکان خودم هم بیش از سنشان باشند. به نظرم، بهتر است هرکسی، متناسب با
سن و سالش، مسیر زندگی را طی کند
درباره دیگر ستارگان سینما در ادامه مطلب